Capurganá to taka miejscowość na końcu Kolumbii, ale trochę jakby na końcu świata. Nie prowadzi tam żadna droga lądowa, małe awionetki latają rzadko, jedynie łodzią można się tam dostać i wydostać codziennie. Po co więc tam w ogóle jechać?

Powody mogą być trzy. Powód pierwszy: bo przedostajemy się z Panamy do Kolumbii lub na odwrót. Powód drugi: chcemy odpocząć na rajskiej plaży z dala od internetu i potocznie rozumianej cywilizacji. Powód trzeci: połączenie obu powyższych. Na nas Capurganá czekała właśnie z trzeciego powodu.

W miasteczku Capurganá poza kilkoma sklepami spożywczymi, z pamiątkami, restauracjami i hotelami/hostelami niewiele można znaleźć. Jest przeorane i dziurawe boisko, które przecina w poprzek wydeptana ścieżka do piekarni. Podczas meczu zdaje się to piłkarzom w ogóle nie przeszkadzać. Są taksówki, ale nie samochodowe. Osioł ciągnie za sobą drewniany wóz, do którego przybito plastikowe krzesła ogrodowe po uprzednim odcięciu im nóg. Nie bardzo wiem, po co te osobliwe taksówki tam jeżdżą, skoro jeden koniec wioski dzieli od drugiego 10-minutowy spacer. Ale widocznie jest w tym jakiś cel. Jest mobilna pralnia, czyli Pan wożący na prowizorycznej pace swojego przerobionego skutera pralkę. Są braki w dostawie prądu i wody. Jest mały kościółek, mały szpital, mały posterunek policji i małe biuro imigracyjne, w którym celnik leniwie wbija pieczątki do paszportów, ale nie w czasie siesty. Jak się przyjeżdża w czasie siesty, trzeba czekać i być w Kolumbii nielegalnie do momentu, w którym celnik ze siesty wróci. Jest w końcu plaża i kilka tras trekingowych po okolicznej dżungli. Co więc w Capurganie robić?

Odpowiedź brzmi: nic. Chłonąć specyficzną atmosferę miejscowości, odpoczywać na plaży, bujać się w hamaku, przyglądać miejscowemu życiu i poddać się jego rytmowi. Tutaj czas nie jest ważny, tutaj płynie wolniej, inaczej. Nie wiadomo, która godzina, nie wiadomo, jaki jest dzień. Ale to nie ma znaczenia. To jest właśnie największy urok tej odciętej od świata Capurgany. Bo plaże można znaleźć ładniejsze, bardziej rajskie i odludne. Ale policjantów zabawiających miejscowe dzieci na plaży w popołudniowych godzinach czy obwoźną pralnie już niekoniecznie. I właśnie takie smaczki sprawiły, że zamiast się nudzić, smakowaliśmy te chwile spędzone w zupełnie inny, nowy dla nas sposób – szczególnie po ostatnich miesiącach przygotowań i załatwiania miliona spraw naraz. Nawet nie poszliśmy na żadną z tras trekingowych. Woleliśmy podglądać miejscowe życie, odpoczywać i… tak po prostu patrzeć jak czas przecieka nam przez palce.

Szukacie ciekawych miejsc w Kolumbii? Zajrzyjcie na stronę o Kolumbii na naszym blogu!

O tym, jak się do Capurgany dostać przeczytacie tutaj, a noclegów (jeśli wybieracie się tam w czasie kolumbijskich wakacji, czyli w grudniu) możecie poszukać tutaj, bo na miejscu może się okazać, że nic nie ma. My zostaliśmy w hostelu La Bohemia i polecamy. Fajna, zrelaksowana atmosfera, położenie na uboczu z dala od zgiełku (a i tak wszędzie blisko), hamaki, śpiew ptaków na pobudkę – czego więcej potrzeba do szczęścia?

Lubicie takie miejsca, w których właściwie nic nie ma i nic się nie dzieje? A może wolicie duże, głośne i tętniące życiem miasta? Podzielcie się swoją opinią w komentarzu, chętnie poznamy wasze zdanie!

[ezcol_1third][/ezcol_1third] [ezcol_1third][/ezcol_1third] [ezcol_1third_end][/ezcol_1third_end] Jeśli zarezerwujecie lot, noclegi lub samochód za pomocą powyższych linków, my dostaniemy parę groszy. Waszej rezerwacji nie zrobi to różnicy, a my wprawdzie kokosów nie zarobimy, ale zawsze na jakiś obiad czy wino się uzbiera 🙂 Dziękujemy!