Kiedy mieszkałam w Finlandii i zaczęłam pisać ten blog, wyglądał on zupełnie inaczej. Nie dzieliłam się za bardzo podróżami, które odbyłam i widokami, które cieszyły moje oczy. Informowałam bliskich i znajomych o codziennym, studenckim życiu. O tym, że kuchenka w akademiku tak brudna, że gotować się odechciewało. O tym, że skasowałam przypadkiem esej zaliczeniowy na okropnie nudny temat i musiałam go napisać od nowa. Albo o tym, że zatrzasnęłam drzwi od pokoju z kluczem w środku i musiałam zapłacić 12 euro (o mój Boże, ile to pieniędzy dla studentki z Polski w drogiej Finlandii!) za jego ponowne otwarcie.

Wśród tych niezwykle ważnych dla mnie wtedy codzienności, o których pisałam na blogu, zgubiły się przeżycia istotniejsze. Jakie? Chociażby wyjazd do Laponii i na Przylądek Północny. Wyjeżdżając do Finlandii, uparłam się, że skoro już jadę na północ, to muszę i dotrzeć na sam północny koniuszek kontynentu, bo przecież nie wiadomo, czy taka okazja jeszcze się wydarzy. Szczęśliwie, kolega ze studiów, z którym jechaliśmy na semestr do Tampere, miał swój samochód i to nim do Finlandii dotarliśmy. O tym, jak wygląda taka droga samochodowa na daleką północ od strony praktycznej napiszę kolejny razem.

Dziś o tym, dlaczego warto. Nie będę się zbytnio rozpisywać, bo zdjęcia mówią same za siebie. Niewątpliwie, doświadczenie tej surowej zimy, a w szczególności nocy polarnej jest niesamowitym przeżyciem. Brakuje słońca. Wystarczy kilka dni, by się za nim stęsknić. I to nie jest wcale tak, że w noc polarną przez 24 godziny na dobę jest zupełnie ciemno, czarno i rozpacz. Wcale nie. Przez jakieś 2-3 godziny w ciągu dnia jest szarówka, a przy bezchmurnym niebie na widnokręgu pokazuje się łuna słońca, które uparcie nie chce się wychylić dalej. Bardzo ciekawe przeżycie, które polecam każdemu, bez wyjątku. Tak bardzo, jak chciałam dojechać zimą na Przylądek Północny, tak bardzo chciałam zobaczyć zorzę polarną i z wielką nadzieją, podążałam w jej stronę. Niestety, zabrakło mi szczęścia i zorza polarna mi się nie pokazała, ale mam teorię, że to dlatego, abym wróciła do Laponii w okresie zimowym specjalnie dla tej zorzy!

Zapraszam Was na sentymentalny spacer po „moim” północnym końcu świata!

[ezcol_1quarter][/ezcol_1quarter] [ezcol_1quarter]

[/ezcol_1quarter] [ezcol_1quarter][/ezcol_1quarter] [ezcol_1quarter_end][/ezcol_1quarter_end] Jeśli zarezerwujecie lot, noclegi lub samochód za pomocą powyższych linków, my dostaniemy parę groszy. Waszej rezerwacji nie zrobi to różnicy, a my wprawdzie kokosów nie zarobimy, ale zawsze na jakiś obiad czy wino się uzbiera ???? Dziękujemy!